coup
အောက်တိုဘာ ၂၃ ရက်က အဖြစ်ဆိုးကြားမှ အာဏာသိမ်းအစိုးရကို ဆန့်ကျင်ကြောင်း ဖားကန့်ဒေသခံများက ဆက်လက်ဖော်ပြနေပါတယ်။
CDM လှုပ်ရှားမှုဟာတစ်နှစ်ခွဲနီးပါးရှိခဲ့ပါပြီ။ ဆက်လက်ပြီးအားကောင်းနေသလို ဝမ်းနည်းစရာတွေလည်းရှိနေပါတယ်။
ဒီနှစ်ဖေဖော်ဝါရီလဆန်းကစပြီးတက်လာတဲ့ အခြေခံစားသောက်ကုန်ဈေးနှုန်းက မိသားစုကို ခြောက်လှန့်နေတဲ့ နတ်ဆိုးတစ်ခုလိုပါပဲ။
“ကျွန်တော်တို့ကတော့ လူထုဘက်ကပဲ နေရတယ်။ ကာတွန်းဆရာတွေက ဖိနှိပ်ခံရတဲ့ ဘက်ကပဲ နေရတယ်။”လို့သူကပြောပါတယ်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော့ကလေးကြီးလာရင်တော့ ပြောစရာတွေရှိလာတာပေါ့။
ဒီသရုပ်ဖော်ပုံတွေဟာ ကျွန်မတို့ရဲ့ တော်လှန်ရေးနဲ့ အချင်းချင်း ကူညီခြင်းရဲ့ အရေးပါမှုကို ဂုဏ်ပြုသော သင်္ကေတတွေပါ။
အလွန်အေးချမ်းပြီး တည်ငြိမ်နေတဲ့မြို့၊ ရှမ်းပြည်နယ်မြို့ တော်လည်းဖြစ် ကျွန်တော်အလွန်ချစ်တဲ့ တောင်ကြီးမြို့
ဘာလို့ စစ်သားလုပ်တာလဲဆိုတော့ “အာဏာရှင်ကို အမြစ်ပြတ်တော်လှန်ချင်တယ်။ ဒီအဆိုးအမွေကို နောက်လာနောက်သားတွေကို မပေးချင်တော့ဘူး...” လို့ပြောပြပါတယ်။
ကိုယ့်အလုပ်ကို တရားမဝင်အလုပ်တစ်ခုလိုမျိုး လူမသိအောင်လျှို့ဝှက်ထားရတယ်။ လူမြင်ကွင်းမှာ သတင်းယူလို့ မရတော့ဘူး။
မြန်မာစစ်အစိုးရနှင့် PDFတွေကြား တိုက်ပွဲတွေပြင်းထန်နေတဲ့အချိန်မှာ ကယားသတင်းထောက်တစ်ဦးရဲ့မိသာစု ထပ်ပြီးထွက်ပြေးခဲ့ရသည့်ညအကြောင်း။
ကင်မရာတွေ၊ လပ်တော့တွေ စားစရာတွေနဲ့ အမြဲရှုပ်ပွနေတက်တဲ့ ဒီဆိုင်ထဲက စားပွဲဝိုင်းတွေကို ကျွန်မအခုထိ မျက်စိထဲက မထွက်သေးဘူး။
ညအိပ်တဲ့အချိန် ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ကားသံ ဆိုင်ကယ်သံ ခွေးဟောင်သံတွေကြားရင် ဘယ်သူတွေလဲဆိုပြီး ထထပြီးကြည့်နေရတယ်။ ဒီလိုးစိတ်ခြောက်ခြားမှုတွေနဲ့...
ပြည်ပရောက် သတင်းထောက်ဟောင်းတစ်ဦးရဲ့ မနှစ်ကဆန္ဒပြပွဲအကြီးကြီးတွေနဲ့ လူတွေအများအပြားအဖမ်းခံရသည့် နေ့တွေအကြောင်း
လယ်သမားတွေရဲ့ ဘဝဟာ အမြဲလိုလိုခက်ခဲခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ ပိုပြီးဆိုးတယ်။ အာဏာသိမ်းပြီးနောက် ဝင်ငွေထက်ဝက်လောက် ကျဆင်းသွားတယ်လို့ စာရေးသူက ဆိုပါတယ်။
ဗုံးသံစစ်ပွဲတွေက ကျွန်မတို့ မြို့ထဲအထိ ရောက်ရှိလာခြင်းမရှိသေးပေမယ့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ မလုံခြုံမှုတွေနဲ့ ကို ဗစ်ကပ်ရောဂါကတော့ အနီးကပ်...
လွိုင်ကော် ၊ ဒီးမော့ဆို ကားလမ်းမတစ်လျှောက်မှာ စစ်သားတွေအပြည့်သေနတ်တွေ အဆင်သင့်ကိုင်ထားတဲ့စစ်ကားတွေနဲ့ တင့်ကားတွေက လှည့်လှည်
တပ်မတော် အာဏာသိမ်းမှုဟာ ပါတီအရေးမဟုတ်။ နိုင်ငံ့အရေးဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့်နွေဦးတော်လှန်ရေးမှာ ကျွန်တော်ပါဝင်လာပါတယ်။
ကျွန်မ ပြန်မအိပ်နိုင်တော့ပါ။ ဘယ်နှစ်ခေါက် လမ်းလျောက်နေမိလဲလည်း မမှတ်တော့ပါ။ ပါးစပ် က သူတို့ တိုင်းပြည်ကို လုပ်ကြံပီ ဆိုတာ အခါ ခါ ပြောနေတယ်။.
"တိုင်းပြည်အတွက် ကျွန်တော်တို့ရဲ့မျှော်လင့်ချက် အိပ်မက်တွေ အကောင်အထည်ပေါ်လာဖို့... (အတိတ်က) သရဲတစ္ဆေတွေအပြင် တခြားအရာတွေကို ကျွန်တော်တို့ရှာရမယ်။"
မြန်မာပြည်ကိုဘယ်တော့မှ ပြန်လာနိုင်မှန်းမသိပဲနဲ့ ထွက်ခွာခဲရတဲ့နေ့ကို သတိတရရှိနေတဲ့ နိုင်ငံရေးတက်ကြွတဲ့ ရှမ်း−ကရင်ဖွံဖြိုးရေးပညာရှင်တစ်ဦး
လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၂လအတွင်းက ဆိုးရွားတဲ့အဖြစ်အပျက်တွေကြောင့် နိုင်ငံကနေထွက်ပြေးခဲ့ရပေမယ့် ဒီပြည်ပရောက် သတင်းထောက်ဟာ မျှော်လင့်ချက်တွေရှိနေဆဲပါ။
"နိုင်ငံရေးသမားအများစုနဲ့ သတင်းသမားတွေကို ဖမ်းဆီးထိန်းသိမ်းတဲ့အခါမှာ... မလုံခြုံမှုကို ခံစားရပြီး အိပ်မပျော်တဲ့ နေ့ရက်တွေနဲ့ ဒီကနေ့အထိပဲ...
မြန်မာပြည်အလယ်ပိုင်းက သတင်းထောက်တစ်ဦးရဲ့လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၂ လအတွက် ထင်ဟပ်ချက်
Covid ပြီးသွားတဲ့အချိန်ကို အိမ်ထဲမှာပဲ စောင့်နေကြတာကနေ ဘဝတွေ မလုံခြုံတော့တဲ့အတွက် အိမ်ထဲမှာ နေရတာဖြစ်လာတယ်။
